PALATHAE

PALATHAE

Graecis παλάθαι, ficuum dicebantur globi velmassae; quo modo similiter in massam conditae afferebantur caryotae. Cottana item et pruna, apud Statium, l. 4. Sylv. 9. v. 27.

Nusquam turbine conditus ruenti

Prunorum globus atque cottanorum.

Ubi globus prunorum, ad verbum est παλάθη. Sic de prunis Aegyptiis siccatis, exemptô nucleô παλάθας fieri similiter, scribit Theophr. Hister. l. 4. c. 3. Οἱ δὲ περὶ τὴν Θηβαΐδα κατοικοῦντες διὰ τὴν ἀφθονίαν τοῦ δένδρου ξηραίνουσι τὸν καρπὸν, καὶ τὸν πυρῆνα ἐξαιροῦντες κόπτουσι καὶ ποιοῦσι παλάθας, Qui circa Thebaidem incolunt, ob copiam arboris siccant fructum et nucleô exemptô incidunt, ac in massas et globos redigunt. Nam παλάθη nihil aliud est, quam ἐπάλληλος θέσις, ut Hesych. ait, prunorum, ficorum et similium. Quemadmodum hodieque ad nos afferuntur ficus, in massas et globos conditae in sportellis iunceis. Vide supra in vocibus Massa et Offa. Atque hinc globum crinium in medium congestum et concumulatum σπαλάθιον aut παλάθιον appellatum olim esse, nonnulli censent: quem etiam corymbium et botronatum dixêre. Sed modum illum comendi, quô in unum coma glomeratur, σπατάλιον dictum esse, quod aurea forte spatale vel spataliô vinciretur, statuit ex illo Poetae,

—— —— Crines nodantur in aurum:

Salmas. ad Solin. p. 7 64.